Prekenweb.nl

Bijbeltekst Omschrijving: [1] ¶  Voorts is het geschied, als van Sanballat, en Tobia, en van Gesem, den  Arabier, en van onze andere vijanden gehoord was, dat ik den muur gebouwd  had, en dat geen scheur daarin was overgelaten; ook had ik tot dezen  tijd toe de deuren niet opgezet in de poorten;[2]   Zo zond Sanballat, en Gesem, tot mij, om te zeggen: Kom en laat ons te  zamen vergaderen in de dorpen, in het dal Ono. Maar zij dachten mij  kwaad te doen.[3]   En ik zond boden tot hen, om te zeggen: Ik doe een groot werk, zodat ik  niet zal kunnen afkomen; waarom zou dit werk ophouden, terwijl ik het  zou nalaten, en tot ulieden afkomen?[4]   Zij zonden nu wel viermaal tot mij, op dezelfde wijze. En ik antwoordde  hun op dezelfde wijze.[5]   Toen zond Sanballat tot mij op dezelfde wijze, ten vijfden male, zijn  jongen, met een open brief in zijn hand.[6]   Daarin was geschreven: Het is onder de volken gehoord, en Gasmu zegt:  Gij en de Joden denkt te rebelleren, daarom bouwt gij den muur, en gij  zult hun ten

Bijbeltekst Omschrijving: [2]   En ik zag, en ziet, een wit paard, en Die daarop zat, had een boog; en  Hem is een kroon gegeven, en Hij ging uit overwinnende, en opdat Hij  overwonne!

Bijbeltekst Omschrijving: [11]   Toen maakten zij mannen uit, die zeiden: Wij hebben hem horen spreken  lasterlijke woorden tegen Mozes en God.[12]   En zij beroerden het volk, en de ouderlingen en de Schriftgeleerden; en  hem aanvallende grepen zij hem, en leidden hem voor den raad;[13]   En stelden valse getuigen, die zeiden: Deze mens houdt niet op lasterlijke  woorden te spreken tegen deze heilige plaats en de wet.[14]   Want wij hebben hem horen zeggen, dat deze Jezus, de Nazarener, deze  plaats zal verbreken, en dat Hij de zeden veranderen zal, die ons  Mozes overgeleverd heeft.[15]   En allen, die in den raad zaten, de ogen op hem houdende, zagen zijn  aangezicht als het aangezicht eens engels.

Bijbeltekst Omschrijving: [19]   Of weet gij niet, dat ulieder lichaam een tempel is van den Heiligen  Geest, Die in u is, Dien gij van God hebt, en dat gij uws zelfs niet  zijt?

Bijbeltekst Omschrijving: [12]   Toen zeiden zij: Wij zullen het wedergeven, en van hen niets zoeken; wij  zullen alzo doen, als gij zegt. En ik riep de priesteren, en deed hen  zweren, dat zij doen zouden naar dit woord.[13]   Ook schudde ik mijn boezem uit, en zeide: Alzo schudde God uit allen man,  die dit woord niet zal bevestigen, uit zijn huis en uit zijn arbeid, en  hij zij alzo uitgeschud en ledig. En de ganse gemeente zeide: Amen! En  zij prezen de HEERE. En het volk deed naar dit woord.[14] ¶  Ook van dien dag af, dat hij mij bevolen heeft hun landvoogd te zijn in  het land Juda, van het twintigste jaar af, tot het twee en dertigste  jaar van den koning Arthahsasta, zijnde twaalf jaren, heb ik, met mijn  broederen, het brood des landvoogds niet gegeten.[15]   En de vorige landvoogden, die voor mij geweest zijn, hebben het volk  bezwaard, en van hen genomen aan brood en wijn, daarna veertig zilveren  sikkelen; ook heersten hun jongens over het volk; maar ik heb alzo niet  gedaan, om der vreze Gods w

Bijbeltekst Omschrijving: [1] ¶  Maar het geroep des volks en hunner vrouwen was groot, tegen hun broederen,  de Joden.[2]   Want er waren, die zeiden: Onze zonen, en onze dochteren, wij zijn velen;  daarom hebben wij koren opgenomen, opdat wij eten en leven.[3]   Ook waren er, die zeiden: Wij verpanden onze akkers, en onze wijngaarden,  en onze huizen, opdat wij in dezen honger koren mogen opnemen.[4]   Desgelijks waren er, die zeiden: Wij hebben geld ontleend tot des konings  cijns, op onze akkers en onze wijngaarden.[5]   Nu is toch ons vlees als het vlees onzer broederen, onze kinderen zijn  als hun kinderen; en ziet, wij onderwerpen onze zonen en onze dochteren  tot dienstknechten; ja, er zijn enige van onze dochteren onderworpen,  dat zij in de macht onzer handen niet zijn; en anderen hebben onze akkers  en onze wijngaarden.[6] ¶  Toen ik nu hun geroep en deze woorden hoorde, ontstak ik zeer.[7]   En mijn hart beraadslaagde in mij; daarna twistte ik met de edelen, en  met de overheden, en zeide tot he

Bijbeltekst Omschrijving: [6]   Zoekt den HEERE, en leeft; opdat Hij niet doorbreke in het huis van  Jozef als een vuur, dat vertere, zodat er niemand zij, die het blusse  in Beth–el;

Bijbeltekst Omschrijving: [13] c maar dient elkander door  de liefde.

Bijbeltekst Omschrijving: [4]   En de lijdzaamheid bevinding, en de bevinding hoop;

Bijbeltekst Omschrijving: [7] ¶  En het geschiedde, als Sanballat, en Tobia, en de Arabieren, en de  Ammonieten, en de Asdodieten hoorden, dat de verbetering aan de muren  van Jeruzalem toenam, dat de scheuren begonnen gestopt te worden, zo  ontstaken zij zeer;[8]   En zij maakten allen te zamen een verbintenis, dat zij zouden komen om  tegen Jeruzalem te strijden, en een verbijstering daarin te maken.[9]   Maar wij baden tot onzen God, en zetten wacht tegen hen, dag en nacht,  hunnenthalve.[10]   Toen zeide Juda: De kracht der dragers is vervallen, en des stofs is  veel, zodat wij aan den muur niet zullen kunnen bouwen.[11]   Nu hadden onze vijanden gezegd: Zij zullen het niet weten, noch zien,  totdat wij in het midden van hen komen, en slaan hen dood; alzo zullen  wij het werk doen ophouden.[12]   En het geschiedde, als de Joden, die bij hen woonden, kwamen, dat zij  het ons wel tienmaal zeiden, uit al de plaatsen, door dewelke gij  tot ons wederkeert.[13]   Daarom zette ik in de benedenste plaatsen achte

Bijbeltekst Omschrijving: [1] ¶  Maar het geschiedde, als Sanballat gehoord had, dat wij den muur bouwden,  zo ontstak hij, en werd zeer toornig; en hij bespotte de Joden.[2]   En sprak in de tegenwoordigheid zijner broederen en van het heir van  Samaria, en zeide: Wat doen deze amechtige Joden? Zal men hen laten  geworden? Zullen zij offeren? Zullen zij het in een dag voleinden? Zullen  zij de steentjes uit de stofhopen levend maken, daar zij verbrand zijn?[3]   En Tobia, de Ammoniet, was bij hem, en zeide: Al is het, dat zij bouwen,  zo er een vos opkwame, hij zou hun stenen muur wel verscheuren.[4]   Hoor, o onze God! dat wij zeer veracht zijn, en keer hun versmaadheid  weder op hun hoofd, en geef hen over tot een roof in een land der  gevangenis.[5]   En dek hun ongerechtigheid niet toe; en hun zonde worde niet uitgedelgd  van voor Uw aangezicht, want zij hebben U getergd, staande tegenover  de bouwlieden.[6]   Doch wij bouwden den muur, zodat de ganse muur samengevoegd werd tot zijn  helft toe; want het

Bijbeltekst Omschrijving: [26]   En Hij zeide: Alzo is het Koninkrijk Gods, gelijk of een mens het zaad  in de aarde wierp;[27]   En voorts sliep, en opstond, nacht en dag; en het zaad uitsproot en  lang werd, dat hij zelf niet wist, hoe.[28]   Want de aarde brengt van zelve vruchten voort: eerst het kruid, daarna  de aar, daarna het volle koren in de aar.[29]   En als de vrucht zich voordoet, terstond zendt hij de sikkel daarin,  omdat de oogst daar is.

Bijbeltekst Omschrijving: [16]   Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.[17]   De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij  hebt wel gezegd: Ik heb geen man.[18]   Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet;  dat hebt gij met waarheid gezegd.[29]   Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is  Deze niet de Christus?

Bijbeltekst Omschrijving: [14]   Dewijl wij dan een groten Hogepriester hebben, Die door de hemelen  doorgegaan is, namelijk Jezus, den Zoon van God, zo laat ons deze  belijdenis vasthouden.

Bijbeltekst Omschrijving: [1] Zo bid ik u dan, ik, de gevangene in den Heere, dat gij wandelt waardiglijk  der roeping, met welke gij geroepen zijt;[2] Met alle ootmoedigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, verdragende  elkander in liefde;

Bijbeltekst Omschrijving: [16]   En hij zeide: Op dezen gezetten tijd, omtrent dezen tijd des levens zult  gij een zoon omhelzen. En zij zeide: Neen, mijn heer, gij, man Gods,  lieg tegen uw dienstmaagd niet.[17]   En de vrouw werd zwanger, en baarde een zoon op dien gezette tijd, omtrent  den tijd des levens, dien Elisa tot haar gesproken had.

Bijbeltekst Omschrijving: [34]   En hij klom op, en leide zich neder op het kind, en leggende zijn mond  op deszelfs mond, en zijn ogen op zijn ogen, en zijn handen op zijn  handen, breidde zich over hem uit. En het vlees des kinds werd warm.[35]   Daarna kwam hij weder, en wandelde in het huis eens herwaarts, en eens  derwaarts, en klom weder op, en breidde zich over hem uit; en de jongen  niesde tot zevenmaal toe; daarna deed de jongen zijn ogen open.[36]   En hij riep Gehazi, en zeide: Roep deze Sunamietische. En hij riep ze,  en zij kwam tot hem; en hij zeide: Neem uw zoon op.[37]   Zo kwam zij, en viel voor zijn voeten, en boog zich ter aarde, en zij  nam haar zoon op, en ging uit.

Bijbeltekst Omschrijving: [1] Een vrouw nu uit de vrouwen van de zonen der profeten riep tot Elisa,  zeggende: Uw knecht, mijn man, is gestorven, en gij weet, dat uw knecht  den HEERE was vrezende; nu is de schuldheer gekomen, om mijn beide  kinderen voor zich tot knechten te nemen.[2]   En Elisa zeide tot haar: Wat zal ik u doen? Geef mij te kennen, wat gij  in het huis hebt. En zij zeide: Uw dienstmaagd heeft niet met al in het  huis, dan een kruik met olie.[3]   Toen zeide hij: Ga, eis voor u vaten van buiten, van al uw naburen ledige  vaten; maak er niet weinig te hebben.[4]   Kom dan in, en sluit de deur voor u en voor uw zonen toe; daarna giet in  al die vaten, en zet weg, dat vol is.[5]   Zo ging zij van hem, en sloot de deur voor zich en voor haar zonen toe;  die brachten haar de vaten toe, en zij goot in.[6]   En het geschiedde, als die vaten vol waren, dat zij tot haar zoon zeide:  Breng mij nog een vat aan; maar hij zeide tot haar: Er is geen vat meer.  En de olie stond stil.[7]   Toen kwam zij, e

Bijbeltekst Omschrijving: [4] En Hij moest door Samaria gaan.

Bijbeltekst Omschrijving: [30]   En bedroeft den Heiligen Geest Gods niet, door Welken gij verzegeld zijt  tot den dag der verlossing.