Prekenweb.nl

Bijbeltekst Omschrijving: [1] ¶  Maar het geroep des volks en hunner vrouwen was groot, tegen hun broederen,  de Joden.[2]   Want er waren, die zeiden: Onze zonen, en onze dochteren, wij zijn velen;  daarom hebben wij koren opgenomen, opdat wij eten en leven.[3]   Ook waren er, die zeiden: Wij verpanden onze akkers, en onze wijngaarden,  en onze huizen, opdat wij in dezen honger koren mogen opnemen.[4]   Desgelijks waren er, die zeiden: Wij hebben geld ontleend tot des konings  cijns, op onze akkers en onze wijngaarden.[5]   Nu is toch ons vlees als het vlees onzer broederen, onze kinderen zijn  als hun kinderen; en ziet, wij onderwerpen onze zonen en onze dochteren  tot dienstknechten; ja, er zijn enige van onze dochteren onderworpen,  dat zij in de macht onzer handen niet zijn; en anderen hebben onze akkers  en onze wijngaarden.[6] ¶  Toen ik nu hun geroep en deze woorden hoorde, ontstak ik zeer.[7]   En mijn hart beraadslaagde in mij; daarna twistte ik met de edelen, en  met de overheden, en zeide tot he