Een Goedemorgen Met...

Natuurschrijver en cultuurjournalist Kester Freriks is geboren in 1954 in Djakarta, Indonesië, en kwam in 1958 in Nederland aan. Zijn vader was telegrafist bij de KLM en bij de Indonesische luchtvaartmaatschappij Garuda. Freriks volgde de lagere school in Groningen, de middelbare school in Almelo en ging in 1974 studeren aan de Universiteit van Amsterdam: Nederlands en Theaterwetenschappen, met als bijvakken Duits en Filosofie. In 1979 debuteerde Kester Freriks met de verhalenbundel Grand Hotel Lembang, gevolgd door de roman Hölderlins Toren, dat bekroond werd met de Van der Hoogt-prijs voor literatuur. Tal van romans volgden, en twee biografieën over de Nederlands-Indische schrijfsters Maria Dermoût en Madelon Székely -Lulofs. Sinds 1981 is Kester Freriks bovendien verbonden aan de cultuurredactie van NRC Handelsblad en schrijft over theater, muziek, Scandinavische literatuur en natuur.

Ton Hoenselaars is hoogleraar Vroegmoderne Engelse Literatuur en Cultuur aan de Universiteit Utrecht. Hij studeerde Engels aan de Universiteit Leiden en de Universiteit van Birmingham, en promoveerde aan het Shakespeare Instituut in Stratford. Hij was de mede-oprichter en voorzitter van het Shakespeare-Genootschap van Nederland en Vlaanderen, en van ESRA, de ?European Shakespeare Research Association? die aan het begin stond van een nieuwe richting binnen Shakespeare Studies. Hij maakt tevens al een aantal jaren deel uit van het bestuur van de International Shakespeare Association in Stratford. Naast zijn aanstelling aan de Universiteit Utrecht was hij de Sam Wanamaker Fellow bij Shakespeare?s Globe Theater in London, waar hij in 2012 ook de jaarlijkse Sam Wanamaker-lezing gaf. Ton Hoenselaars heeft lezingen en gastcolleges gegeven in een groot aantal landen in Europa, Azië en Afrika, en in de Verenigde Staten. Hij publiceerde onder meer over Shakespeare en Italië, Shakespeare en tijdgenoten, en Shakespear

Madeleine de Cock Buning, jurist, bestuurder en toezichthouder, voorzitter Commissariaat voor de Media. Madeleine de Cock Buning werd geboren in Bussum in 1966. Na haar middelbareschooltijd koos ze voor de rechtenstudie aan de Universiteit van Amsterdam, waar ze in 1998 ook promoveerde, op een proefschrift over recht en informatietechnologie. Na 11 jaar advocatuur maakte ze in 2009 de overstap naar het Commissariaat voor de Media - sinds 2013 als voorzitter. Vanuit die functie was ze de afgelopen jaren ook voorzitter van de Europese Group Mediatoezichthouders, ERGA. Daarnaast is ze sinds 2005 deeltijdhoogleraar aan de faculteit Recht, Economie, Bestuur en Organisatie aan de Universiteit Utrecht. Haar gehele loopbaan ? in de rechtspraktijk én in de wetenschap - heeft Madeleine de Cock Buning zich beziggehouden met de vraag hoe technologische en maatschappelijke innovaties in te bedden in regulering en toezicht. De Cock Buning is voorzitter van de Europese High-Level Group on Fake News en ze is interim voorzitt

Tekenaar en grafisch vormgever Joost Swarte werd in 1947 geboren in Heemstede, als kleinzoon van de Haarlemse musicus Jos de Klerk en neef van componist Albèrt de Klerk. Hij volgde een opleiding als industrieel ontwerper in Eindhoven, maar ging al gauw als illustrator en striptekenaar aan de slag. Zijn heldere stijl met licht en donker en vaak geometrische compositie ? bekend geworden als ?De Klare Lijn? - maken Joost Swarte tot een van de meest bekende en herkenbare Nederlandse tekenaars in binnen- en buitenland.

Liesbeth Coltof (1954) is al ruim dertig jaar een van de bepalende gezichten van het Nederlandse jeugdtheater. In 1990 werd Liesbeth Coltof artistiek leider van Huis aan de Amstel, het Amsterdamse jeugdtheatergezelschap dat in 2009 met collega-gezelschap Wederzijds fuseerde en verder ging als de Toneelmakerij. Al in de jaren tachtig van de vorige eeuw breekt Coltof met de heersende conventie dat jeugdtheater probleemloos vermaak moet zijn. Ook kinderlevens zijn complex, zitten vol tegenstrijdigheden en tegenslagen. De vaste bouwstenen van haar voorstellingen zijn lichtheid, humor, bewogenheid, muzikaliteit en zichtbaar spelplezier van haar spelers. In 1999 neemt Coltof de Theater Prijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds in ontvangst. Mehmet de Veroveraar kreeg de Gouden Krekel 2013 toegekend, de belangrijkste jeugdtheaterprijs in Nederland. In 2016 won Coltof Der Faust, de meest belangrijke en prestigieuze Duitse theaterprijs. Eind 2018 neemt Liesbeth Coltof - na 28 jaar - afscheid van de Toneelmakerij met

Joris Nassenstein is regisseur en producent van muziektheatervoorstellingen waarin klassieke muziek een hoofdrol speelt. Voorstellingen voor kinderen waarin zij klassieke muziek en het symfonieorkest ontdekken en voorstellingen voor volwassenen waarin met het symfonieorkest nieuwe wegen worden ingeslagen, zoals in het festival SOUK met Arabische muziek in het Concertgebouw. Joris werd in 1971 geboren in Haarlem. Hij studeerde dwarsfluit aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam bij Koos Verheul. In zijn studententijd was hij een van de oprichters van Entree, de Vereniging Jong Publiek van Het Concertgebouw en het Koninklijk Concertgebouworkest. Van de directie van het Concertgebouw kreeg hij in 2003 de titel ?Pionier van het Concertgebouw Jeugdbeleid.? Hij maakte voorstellingen bij o.a. Holland Symfonia, Orkater, Het Concertgebouworkest, en het Nederlands Philharmonisch Orkest. De voorstelling Creatures voor Het Balletorkest en Danscollectief ISH werd in 2016 bekroond met de internationale YAM award voor

Jos Thie (Scheveningen, 1954) is een Nederlandse regisseur en theatermaker. Van 1973 tot en met 1983 was hij acteur, regisseur en artistiek coördinator van het muziektheater Werk in Uitvoering in Groningen. Van 1984 tot en met 1991 artistiek leider van het RO Theater. In 1994 werd Thie artistiek leider van het Friestalige theatergezelschap Tryater. Hier maakte hij naam met grootschalige projecten op locatie, zoals het theater- en voetbalspektakel ABE! (opgevoerd in het Abe Lenstra Stadion te Heerenveen), Peer Gynt in de duinen van Terschelling en Orfeo Aqua, een opera op de Friese meren. Zijn afscheidsvoorstelling was Kening Lear met onder andere dertig Friese paarden. In De Stormruiter zijn het geen dertig, maar maar liefst honderd Friese paarden. De Stormruiter: Een muzikale theatervoorstelling in het kader van Leeuwarden-Friesland 2018, Culturele Hoofdstad van Europa. De Stormruiter is een weergaloos theaterstuk over de eeuwige strijd van de mens tegen het water, en over de bijzondere ontstaansgeschiedeni

Hoe kunnen we de Boekenweek, met het thema Natuur, beter beginnen dan met een aflevering van Een Goedemorgen Met? Koos van Zomeren! Centraal in zijn werk staan natuur en landschap, flora en vooral fauna. In 2002 werd dit door het Prins Bernhard Cultuurfonds gewaardeerd met de Prijs voor Natuurbehoud. Afgelopen najaar volgde daarop de eerste en tot dusver enige Jan Wolkers Oeuvreprijs.In mei 2017 is Alle vogels verschenen, bedoeld als een bundeling van alles wat hij in de loop van veertig jaar over vogels geschreven had, een kolossaal boek, bijna 900 pagina?s, fraai geïllustreerd ? inmiddels al drie maal herdrukt. En omdat dat toch nog niet alles bleek te zijn is daaraan deze week het Nog meer vogels toegevoegd.

Joram Lürsen (Amstelveen, 11 augustus 1963) is een Nederlands regisseur. Na zijn middelbareschoolopleiding aan het Montessori Lyceum te Amsterdam wilde hij naar de Filmacademie maar besloot de Pedagogische Academie te volgen. Later zou hij toch naar de Nederlandse Film en Televisie Academie gaan en daar in 1990 afstuderen. Lürsen heeft een aantal Nederlandse televisieseries geregisseerd zoals All Stars, Vuurzee, Baantjer en Flodder. Hij regisseerde ook speelfilms als In Oranje en Mijn Franse tante Gazeuse. Eind 2007 kwam de succesvolle film Alles is Liefde uit. Voor Alles is Liefde kreeg Lürsen tijdens het Gala van de Nederlandse Film op 3 oktober 2008 een Gouden kalf voor beste regie, de film kreeg een Gouden kalf voor beste Nederlandse speelfilm.

Yvo Verschoor werd geboren in 1966 in Leiden. Hij studeerde jazz, piano en improvisatie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Nog op school begon hij met het begeleiden van stille films. Verschoor is op dat gebied inmiddels een internationale autoriteit. Hij is de vaste pianist van het Nederlands Filmmuseum Eye. Sinds 2009 speelt Verschoor maandelijks filmconcerten in het Pianola Museum, want de ontwikkeling van de stille film en de pianola vallen volmaakt samen. Begonnen als manus van alles wordt hij vorig jaar directeur van het Geelvinck Pianola Museum Amsterdam. In 2016 verhuist Verschoor naar het Noord-Hollandse dorp Midwoud, waar hij het oude raadhuis met dorpsschool restaureert en bouwt aan een eigen (film)concertzaal. Daar geeft Verschoor regelmatig ?bouwplaats?-filmconcerten en kan hij zijn hartstocht voor piano?s, muziek, film, geschiedenis, bouwen en programma?s uitleven. Maar momenteel gaat al zijn aandacht uit naar het PianolaMuseum, dat na 25 jaar zijn onderkomen in De Jordaan dreigt te

Nits-zanger, gitarist en liedschrijver Henk Hofstede (1951) ontmoet op de Rietveld Academie bassist Alex Roelofs, en in 1974 richten zij samen met Michiel Peters en Rob Kloet de band The Nits op. Het debuutalbum verschijnt in 1978. In ruim 40 jaar brengen ze meer dan 30 platen uit. Vorig jaar verscheen nog het album Angst, en daar is de Nits nog tot mei van dit jaar mee aan het toeren. Hofstede brengt in 2003 een soloplaat uit, en met muzikale vrienden als Frank Boeijen en Henny Vrienten toert hij met de plaat Aardige Jongens, die in 2008 verscheen. Daarnaast maakte hij samen met het Avalanche Quartet twee albums met covers van Leonard Cohen.Ook van The Beatles is Hofstede groot fan. Hij leidt reizen naar Liverpool en de Abbey Road Studio?s in Londen. Hofstede is zijn oude liefde voor beeldende kunst ook nooit kwijt geraakt, en maakte een video-installaties voor de Biënnale in Lyon die gebaseerd was op zijn soloalbum Het Draagbare Huis. Hofstede luistert graag klassieke muziek ? met een voorkeur voor het 20

In 1975 wordt Joost Baars geboren in Leidschendam, groeit op in Woubrugge en gaat in Leiden en Amsterdam studeren, maar maakt geen studie af.Op de middelbare school drumt hij in verschillende bandjes, en leert ook piano en gitaar spelen.Als dichter, essayist en recensent publiceert Baars in tijdschriften als Tirade, Awater, de Poëziekrant, Liter en Boekblad. Van 2007 tot 2010 is hij directeur van de Stichting Perdu, dat zich met een eigen uitgeverij, boekwinkel, theater en site sterk maakt voor literatuur en poëzie, en culturele en maatschappelijke ontwikkelingen. Maar het duurt tot 2017 voordat Joost Baars zijn debuut maakt als dichter, met de bundel Binnenplaats, die vorig jaar bij Van Oorschot verscheen. De bundel werd met lof overladen, en genomineerd voor verschillende prijzen als de C. Buddingh-prijs en de Awater Poezieprijs, en won vorige maand de VSB-Poezieprijs 2018. Baars treedt regelmatig op met voordrachten uit eigen werk, en met het gezelschap Boi Akih, dat jazz en improvisaties speelt.

Persis Bekkering wordt in 1987 geboren in Houten in een muzikaal gezin van achtkinderen. Zelf speelt ze viool en piano. Met de jongste vijf speelde ze soms in verschillende samenstellingen; van duo tot kwintet. Tijdens haar studies Klassieke Talen in Groningen en Literatuurwetenschap in Amsterdam speelt ze in het Nederlands Studenten Orkest en in het Amsterdamse Sweelinck Orkest. In 2010 laat ze haar tweede studie voor wat die is om te gaan schrijven voor Dagblad De Pers, waar ze interviews en reportages maakt over entertainment, lifestyle en cultuur. Na twee jaar wordt ze ingelijfd bij De Volkskrant, eerst als freelancer op Buitenland en Cultuurredacties, later als literatuurrecensent en redacteur klassieke muziek. Naast haar werk voor de krant wist Bekkering in de afgelopen drie jaar nog tijd te maken om aan haar eigen debuut te schrijven en dat verscheen vorige maand. Een Heldenleven heet het, en dat verwijst niet alleen naar het stuk van Richard Strauss, maar ook naar de hoofdpersoon Igor ? onder meer beg

?De koningin van de kinderboeken-nonfictie? zoals Vrij Nederland schrijfster Bibi Dumon Tak noemt, werd in 1964 geboren in Rotterdam. Als kind hield ze zoveel van haar dieren dat ze liefst dierenarts of ornitholoog wilde worden. Toch ging ze Nederlands studeren. Op haar 37ste debuteert Dumon Tak met Het Koeienboek, waarmee ze in 2002 meteen de Zilveren Griffel in de wacht sleepte. Die zou ze later nog eens vier keer winnen, en voor Winterdieren kreeg ze in 2012 zelfs de Gouden Griffel. In 2006 schreef Dumon Tak het Kinderboekenweekgeschenk, ?Laika tussen de Sterren?. Hamsters, ezels, beren en koeien: Dieren blijven de overhand houden in het oeuvre van Bibi Dumon Tak. Maar haar boek Rotjongens uit 2007, over het leven in een Nederlandse jeugdgevangenis, is voor volwassenen. In het boek wil ze de adolescenten zelf een stem geven, en niet de trits aan hulpverleners, therapeuten en politici die vaak vóór hen spreken.

De levensloop van Yasmin Hilberdink leest als een kaart van Europa: geboren in Istanbul in 1967. Haar Turkse vader ontmoet haar moeder die uit Oostenrijk komt in het Zwitserse Genève tijdens een concert. Middelbare school en studie volgt Yasmin in Wenen, waar ze afstudeert in Politicologie en Communicatiewetenschappen. Tijdens haar werk bij weekbladenuitgeverijen komt Hilberdink in contact met de eigenaar van het Schloss Grafenegg, die haar vraagt om de culturele evenementen te organiseren.Na vijf jaar voor het kasteel te hebben gewerkt, verhuist Hilberdink naar Amsterdam, waar haar man vandaan komt. Al gauw kan ze in Nederland aan de slag voor de Stichting Kamermuziek Amsterdam, waar ze in 2009 directeur van wordt. Drie jaar later neemt Yasmin Hilberdink ontslag om nieuwe wegen in te slaan. Dat resulteert in het oprichten van de Strijkkwartetten Biënnale Amsterdam, die dit jaar zijn eerste editie gaat beleven. Vanaf volgende week zaterdag staat het Muziekgebouw aan ?t IJ een week lang, van ?s ochtends vroeg

In 1989 studeert Antoinette Beumer (1962) af aan de Amsterdamse Theaterschool, afdeling Regie. In de daaropvolgende jaren maakt ze naam als regisseur van tv-series als Hertenkamp, Spangen en de jeugdserie Willemspark. Samen met haar echtgenoot Maaik Krijgsman maakt Antoinette de documentaire See you in Vegas over illusionist Hans Klok, die krijgt in 2007 een bioscooprelease. In 2010 regisseert Antoinette de verfilming van Heleen van Royen?s bestseller De Gelukkige Huisvrouw, met meer dan 500.000 bezoekers goed voor een Platina Film, net als haar remake van de Vlaamse thriller Loft. In 2013 komt haar hitfilm Soof uit. Antoinette maakt haar meest recente speelfilm in 2015. De afgelopen twee jaar werkt zij aan haar schrijfdebuut, Mijn vader is een vliegtuig (uitgeverij Lebowski), dat 11 januari is verschenen. De verfilmingsrechten zijn reeds verkocht aan Topkapi Films, en Antoinette zal de film zelf gaan regisseren.

Schrijver, dichter en essayist Stefan Hertmans werd in 1951 geboren in Gent, voltooide daar de middelbare school, en studeerde Germaanse Filologie, óók in Gent. In die tijd speelde hij veel als jazzgitarist in verschillende groepen, onder andere met zijn broer Peter Hertmans, die met zijn trio nog steeds furore maakt. Stefan Hertmans liet de muziek voor wat die was en ging lesgeven aan een kunstopleiding in Gent, om in 1981 als schrijver te debuteren met de roman Ruimte ? dat een jaar later werd onderscheiden met de Vlaamse Debuutprijs. Sindsdien is het oeuvre van Hertmans gestaag gegroeid, tot zo?n 40 publicaties: poëzie, essays en romans. Nominaties en prijzen hielden gelijke tred, in Vlaanderen én in Nederland, waar Hertmans zijn boeken al gauw liet uitgegeven. Zo verscheen in 2013 de roman Oorlog en Terpentijn, gebaseerd op de dagboeken van zijn grootvader die onderscheiden werd voor zijn soldatenmoed in de Eerste Wereldoorlog. Hertmans won er de AKO Literatuurprijs mee, de Vlaamse Cultuurprijs voor de Le

Componist, geluidskunstenaar en vogelliefhebber Sytze Pruiksma legt in zijn werk de verbinding tussen de grote thema?s van de wereldwijde vogeltrek en zijn verbeelding. Zijn eigenzinnige speelstijl kenmerkt zich door grote aandacht voor klankkleur, geïnspireerd op landschappen, natuur en vogels.Na het conservatorium speelde hij als klassiek slagwerker bij o.a. het Koninklijk Concertgebouw Orkest en het Nederlands Blazers Ensemble. Vervolgens werkte hij als componist, slagwerker, muziek dramaturg en ontwerper mee aan vele theaterproducties van o.a. Tryater, Peergroup en Orkater, en sinds 2003 tot op heden werkt hij als producer & slagwerker samen met de Friese zangeres Nynke Laverman.In 2008 vond hij artistiek gezien zijn eigen stem en ging zijn landschapssymfonie Lân in première op het Frysk Festival. Deze combinatie van film en muziek in het landschap stond vervolgens op het Oerol Festival en het New Island Festival in New York. Samen met prof. dr. Theunis Piersma, hoogleraar trekvogelecologie, maakte hij in

Rik Torfs is kerkjurist, columnist en schrijver. Hij studeerde Rechten, Notariaat en Kerkelijk Recht en promoveerde in 1987 tot doctor in het Kerkelijk Recht. Torfs werd senator voor de CD&V in 2010, maar stapte in 2013 uit de politiek om zich kandidaat te stellen voor het rectorschap aan de KU Leuven; was rector van de KU Leuven van 1 augustus 2013 tot 31 juli 2017. Hij is professor kerkelijk recht, opiniemaker, schrijver en columnist voor de kranten Het Laatste Nieuws (B) en Trouw (NL) en het weekblad Knack.

Dirk van Delft werd geboren in 1951 als zoon van een bloemenkweker. Hij groeide op in het gereformeerde Rijnsburg. Na een studie natuurkunde en een paar jaar psychologie werd hij docent en decaan aan het College Leeuwenhorst in Noordwijkerhout. Van Delft verruilde in de jaren tachtig het lesgeven voor de journalistiek, eerst bij studentenweekblad Propria Cures, later bij NRC. Bij NRC stond hij als chef wetenschappen onder meer aan de wieg van de dagelijkse wetenschapspagina. Als ?journalist in residence? werkte Van Delft in 2002 op onderzoeksinstituut NIAS aan een biografie over wetenschapper Heike Kamerlingh Onnes, die in 1913 de Nobelprijs voor de Natuurkunde kreeg. Hij promoveerde met deze studie aan de Universiteit Leiden. De biografie belandde zelfs op de longlist van de AKO-literatuurprijs. Van Delft won in 2005 de Eurekaprijs voor wetenschapscommunicatie. Een jaar later werd hij directeur van Rijksmuseum Boerhaave. Sinds 2008 is hij eveneens bijzonder hoogleraar Materieel erfgoed van de natuurwetenscha