Prekenweb.nl

Bijbeltekst Omschrijving: [24]   En des anderen daags kwamen zij te Cesarea. En Cornelius verwachtte hen,  samengeroepen hebbende die van zijn maagschap en bijzonderste vrienden.[25]   En als het geschiedde, dat Petrus inkwam, ging hem Cornelius tegemoet,  en vallende aan zijn voeten, aanbad hij.[26]   Maar Petrus richtte hem op, zeggende: Sta op, ik ben ook zelf een mens.[27]   En met hem sprekende, ging hij in, en vond er velen, die samengekomen  waren.[28]   En hij zeide tot hen: Gij weet, hoe het een Joodsen man ongeoorloofd is,  zich te voegen of te gaan tot een vreemde; doch God heeft mij getoond,  dat ik geen mens zou gemeen of onrein heten.[29]   Daarom ben ik ook zonder tegenspreken gekomen, ontboden zijnde. Zo vraag  ik dan, om wat reden gijlieden mij hebt ontboden.[30]   En Cornelius zeide: Over vier dagen was ik vastende tot deze ure toe, en  ter negende ure bad ik in mijn huis.[31]   En ziet, een man stond voor mij, in een blinkend kleed, en zeide: Cornelius!  uw gebed is verhoord, en uw aalmoeze