Een Goedemorgen Met...

Schrijfster en presentatrice Petra Possel wordt in 1963 geboren in Harderwijk, groeit op in Vriezenveen, studeert af aan de Academie voor de Journalistiek in Kampen in 1985, en vertrekt dan naar Amsterdam. Daar werkt ze in de jaren voor Het Parool als recensent kleinkunst en cabaret, én begint ze ook als radiopresentator ? voor Opium! Die combinatie houdt ze een kleine 10 jaar aan, totdat Possel overstapt naar Kunststof, dan een nieuw interviewprogramma op Radio 1. Bijna 18 jaar - tot begin dit jaar - voert ze een aantal live gesprekken per week van een uur met iemand uit de wereld van kunst, wetenschap of media. Daar kwam in 2010 ook het eetprogramma Mangiare bij, over eten, en in 2014 werd ze bovendien restaurantrecensent bij NRC. Voor die krant schrijft ze sinds dit jaar ook weer cabaretrecensies ? waar ze ooit voor Het Parool mee begon! Petra Possel schrijft meer dan recensies alleen ? over eten, over reizen, over de rouw om haar man die in 2012 overleed. Over haar verhuizing van Amsterdam naar een Fries

Schrijver Thomas Verbogt wordt in 1952 geboren in Nijmegen, gaat daar naar school en studeert óók in Nijmegen, Nederlandse Taal- en Letterkunde.Verbogt is zeer productief: sinds zijn debuut in 1981 met de bundel de Feestavond publiceerde hij meer dan 30 romans, toneelstukken en verhalenbundels. En al sinds jaar en dag schrijft hij dagelijks een column voor De Gelderlander. In 2017 verscheen zijn laatste roman Hoe alles moest beginnen, en eerder deze maand kwam bij Uitgeverij Nieuw Amsterdam een nieuwe bundel korte verhalen uit: Olifant van Zeep. Eerder publiceerde Verbogt een bundel met verhalen over popmuziek in het boek My Generation. Dat is ook de naam van zijn wekelijkse uurtje op de zender Forty Up, waar hij zaterdags van elf tot twaalf ?s avonds zijn favoriete muziek presenteert. presenteert. Toch vanochtend geen Dylan, Ramones of Iggy Pop maar Vivaldi, Fauré en Poulenc in Een Goedemorgen Met? Thomas Verbogt!

Mart Benders (1943) studeerde na het Amsterdams Lyceum aan het Muzieklyceum: piano bij Karel Hilsum en fluit bij Jolle de Wit. Aan het einde van de jaren ?60 speelde zij in het Resistentie Orkest, het eerste naoorlogse kleine ensemble dat zich op salonmuziek toelegde, onder de bezielende leiding van de violist Hub Mathijsen. Nagevolgd door vele kleinere ensembles waaronder ?Pluche" en André Rieu. Serieuzere muziek speelde zij met het "Arthur Ensemble?, een blaaskwintet met piano. In 1970 kwam zij in dienst bij de Radio, toen NOS geheten. Eerst in algemene dienst daarna in vaste dienst bij het Radio Filharmonisch Orkest waar zij werkte tot 2003. Van 2010 tot 2016 gaf zij fluitles in Rangoon, Birma, tegenwoordig Myanmar, waar zij meehielp met een Conservatorium in oprichting. Dit jaar werd een boek van haar hand gepubliceerd over het verzetsverleden verleden van haar ouders en het Amsterdams Lyceum, waar haar vader leraar was gedurende de oorlog.

Angela Maas (1956) is de 2e van vijf kinderen in een huisartsengezin in Utrecht. Een gezin waarin in de woelige jaren ?70 flink wordt gediscussieerd en gedebatteerd, iets wat Maas vormt. Ze studeert geneeskunde in Groningen en specialiseert zich in de cardiologie in Nieuwegein. Het is een tijd waarin nog lacherig wordt gedaan over vrouwen en hartinfarcten. Nee, mánnen krijgen infarcten en vrouwen hebben er hooguit aandeel in, door hun veeleisendheid. Angela Maas vertaalt haar passie voor de vrouwenzaak in haar werk en specialiseert zich in cardiologie voor vrouwen en wordt voorvechtster voor het vrouwvriendelijker maken van de cardiologie. 2012 wordt zij hoogleraar cardiologie voor vrouwen in het Radboud UMC in Nijmegen. Recent verscheen haar boek ?Hart voor vrouwen?, waarin zij pleit voor een vrouwelijke meetlat binnen de cardiologie. Volgend jaar zal Angela Maas als VN Vrouwenvertegenwoordiger afreizen naar New York, samen met de regeringsdelegatie. Haar persoonlijke doel: Gelijkwaardigheid bereiken voor

?In mijn hart heb ik altijd al gehoopt ooit voor Oerol te mogen werken. Het vertegenwoordigt alles waar ik van hou?, aldus de kersverse algemeen directeur van het locatiekunstenfestival Oerol, Siart Smit. In 1973 geboren in het Drentse Hoogeveen, al snel verhuisd naar Kampen, waar zijn vader schouwburgdirecteur was. Siart Smit is dus letterlijk achter de schermen van het theater opgegroeid en zijn liefde voor toneel is ongetwijfeld daar ontstaan.In Rotterdam gaat Smit Kunst- en Cultuurwetenschappen studeren, met een specialisatie in theater, en aan het einde van zijn studie al verhuisd hij naar Amsterdam. Daar leert hij alle aspecten van het vak kennen, als publiciteitsmedewerker bij Jacques Senf en later Toneelgroep Amsterdam, en in verschillende directie-functies bij Wallis en het toneelgezelschap Tryater, uniek in zijn tweetaligheid: Nederlands en Fries! Zijn grote maatschappelijke betrokkenheid bij Friesland en de Friese taal blijkt ook uitzijn betrokkenheid bij de oprichting van Lân fan Taal, een progr

Ferdinand Grapperhaus haalde in 1977 zijn eindexamen Gymnasium alfa op het Aloysius College in Den Haag. Daarna studeerde hij tussen 1977 en 1984 Rechten aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde daar in 1995. Vanaf 1984 was hij advocaat en van 2005 tot 2017 was Grapperhaus ook deeltijd-hoogleraar Europees arbeidsrecht aan de Universiteit Maastricht en van 2006 tot 2016 kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). Daarnaast was hij redacteur van de tijdschriften Ondernemingsrecht en Sociaal Recht. Hij was toezichthouder bij het Kadaster Nederland en bestuurder van enkele charitatieve instellingen. Ook was hij voorzitter van de programmacommissie van het CDA voor de Tweede Kamerverkiezingen 2010. Op 26 oktober 2017 werd hij benoemd tot minister van Justitie en Veiligheid in het kabinet-Rutte III.

Klaas Landsman (1963) stamt via vaderzijde af van de Hoornse piraat Dirkie de Veenboer (gedood in 1620) en via moederszijde van minister Piet Aalberse (1871-1948). Hij groeide op in Amsterdam als zoon van een journaliste en een chirurg. Hij bezocht daar de ASVO-school en het St Ignatius College, studeerde natuurkunde aan de UvA, en promoveerde daar in 1989. Ook was hij een fervent schaker, waarbij hij vele malen voor Nederland uitkwam. Hij werkte als onderzoeker in Cambridge en schreef over die plaats en tijd de roman Requiem voor Newton. Landsman is sinds 2001 hoogleraar in de Mathematische Fysica, oorspronkelijk aan de UvA en vanaf 2004 aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Zijn onderzoek betreft de wiskundige principes van de natuurfilosofie, en als zodanig werkt hij aan zaken als toeval, emergentie, en relativiteitstheorie. Naast twee vuistdikke vakboeken over kwantummechanica en bijna 100 wetenschappelijke artikelen publiceerde hij nog een tweede populair-wetenschappelijk boek, getiteld Naar alle ONwa

Sinds 3,5 jaar presentator van het NOS Radio 1 Journaal (op werkdagen van 6.00-9.30 uur). Is écht een mannetje-van-de-radio. Begon bij de plaatselijke piraat en als dj in discotheken, studeerde aan de School voor Journalistiek in Kampen. Jurgen begon z'n professionele carrière bij de regionale radio in het Noorden en maakte in 1998 de overstap naar Hilversum. Daar begon hij als nieuwslezer bij het NOS radionieuws. Ook was hij vijf jaar lang de vaste sidekick in het programma van Giel Beelen op 3fm. Presenteerde op Radio 1 programma's als Langs de Lijn, Radio Tour de France, Radi-o-lympia, Lunch en De Ochtend. Op Radio 2 was hij te horen in Cappuccino en de Top2000. Muziek (in de breedste zin) speelt een belangrijke rol in zijn leven, hij noemt zichzelf 'verzamelaar van leuke liedjes'. Doet met een groep vrienden geregeld mee aan pop- en pubkwissen. Andere hobby's: reizen, koken (Jurgen is naar verluid een verdienstelijk hobbykok), film en douchen.

Aat Klompenhouwer is voorzitter van het Internationaal Lied Festival Zeist, dat komende vrijdag mei begint. Geboren in Rotterdam in 1941 studeert hij elektrotechniek aan de avond MTS. Daarna vertrekt Klompenhouwer naar Berlijn, waar hij zich in de jaren zestig verdiept in Verlichtingskunde aan de Technische Universiteit. In de Duitse stad bloeit ook de liefde op die hij al sinds zijn kinderjaren heeft voor de muziek van Gustav Mahler. Aan de Hochschule der Künste bestudeert hij de gedichten die de componist voor zijn liederen gebruikt.Terug in Nederland wordt Klompenhouwer oprichter en directeur van het bedrijf Industrielicht, dat de verlichting ontwerpt voor onder meer de Noord-Zuidlijn in Amsterdam en de Rotterdamse Erasmusbrug. Hij zet ook opleidingen op voor verlichtingskunde en elektrotechniek.Als muziekliefhebber raakt Klompenhouwer nauw betrokken bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Ook zijn fascinatie voor het lied blijft door de tijd heen groeien. Hij wordt voorzitter van de Schubert Stichting e

In 1954 werd Frank van Vree geboren in het Brabantse Cuijk en Sint Agatha; hij studeerde Geschiedenis en Wijsbegeerte in Groningen en promoveerde in Leiden op een onderzoek naar opinievorming in de jaren ?30. Aan de UvA was hij Hoofddocent cultuurgeschiedenis en later Hoogleraar Mediastudies, weer later ook als decaan van de faculteit Geesteswetenschappen. De Tweede Wereldoorlog heeft altijd een prominente plek gehouden in het werk van Van Vree. Zo publiceerde hij in 1995 het boek In de Schaduw van Auschwitz, over de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog in Nederland. In 2016 werd Van Vree directeur van het Nederlands Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies, dat direct na de oorlog werd opgericht als RIOD en van 1945 tot 1979 door Loe de Jong werd geleid. Als directeur geeft Van Vree leiding aan een instituut dat niet alleen de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust bestudeert, maar steeds meer onderzoek, debat en activiteiten organiseert rond oorlog, conflict en genocide in de 20ste en 21ste e

Suzanne Raes is filmmaker en maakt documentaires over uiteenlopende onderwerpen. De komende week (vanaf donderdag 2 mei) komt haar film Ganz, How I lost my beetle in de bioscoop. Suzanne is geboren in Utrecht, groeide op in Nijmegen en woont nu al zo?n 30 jaar in Amsterdam. Ze maakte films over de Greenpeace-actievoerders op de Rainbow Warrior, over haar Bulgaarse schoonmaakster, over de band De Dijk en zanger Boudewijn de Groot. Maar ook ging ze mee met de zwemploeg naar de dramatisch afgelopen Olympische spelen van Rio. Voor haar film over de Rotterdamse Sociale Dienst won zij in 2015 een Gouden kalf.

Filosoof René ten Bos was tot eind vorige maand Denker des Vaderlands. Hij wordt in 1959 geboren in een arbeidersgezin in Hengelo. Na de middelbare school studeert Ten Bos filosofie in Nijmegen. Maar veel werk is er niet voor wijsgeren eind jaren tachtig. Hij volgt daarom een managementcursus en begint als organisatiedeskundige. In die baan blijkt de filosofie toch goed van pas te komen. Hij promoveert zelfs op ?mode en utopia in het managementdenken?.In 2002 benoemt de Radboud Universiteit in Nijmegen hem tot hoogleraar filosofie aan de faculteit Managementwetenschappen. Hij schrijft ook artikelen en boeken over zijn vakgebied. Zijn boek Water haalt zelfs de longlist van de ECI Literatuurprijs. En voor Bureaucratie is een inktvis wint hij de Socratesbeker. Zijn tegendraadse opvattingen bezorgen Ten Bos de benoeming tot Denker des Vaderlands. In die hoedanigheid filosofeert hij over tal van onderwerpen: van google tot God, en van sierlijke voetballers tot uitstervende diersoorten.

Kinderboekenschrijver Simon van der Geest wordt in 1978 geboren in Gouda, groeit op op het platteland. Zijn liefde voor het toneel brengt hem na de middelbare school en een jaar in Noorwegen op de toneelschool van Arnhem, waar hij speelde, regisseerde en schreef.Van der Geest blijft ook na zijn afstuderen schrijven en theater maken ? en dan vooral voor kinderen. Met zijn tweede boek, Dissus, een bewerking van de Odyssee, wint de Gouden Griffel ? net als zijn volgende boek Spinder. Dezelfde enthousiaste ontvangst krijgt het werk van Simon van der Geest in de theaters. Dissus bewerkte hij tot muziektheater voor kinderen, net als Het Zwanenmeer, én de Mattheus Passion. Die voorstelling, de ZappMattheus, is een begrip geworden in de weken voor Pasen, en dit jaar brengt het Holland Opera een volgende bewerking van Van der Geest: de Zchepping, naar Die Schöpfung van Joseph Haydn ? vanmiddag in première!

Arts en schrijver Ivan Wolffers (1948) wordt geboren in Amersfoort. Zijn vader is handelsreiziger. Zijn schriftjes van de lagere school vult hij met de avonturen van kapitein Bill. Na de middelbare school kiest Wolffers voor een studie geneeskunde - niet uit roeping, maar dat blijkt een goede manier om voorlopig onder de militaire dienstplicht uit te komen. Tijdens zijn studie merkt Wolffers dat hij moeite heeft met de klassieke artsenrol, met het aura van belangrijkheid dat die beroepsgroep zich aanmeet. Hij begint daarover kritische artikelen te schrijven in medische bladen. In 1976 krijgt Wolffers een medische column in de Volkskrant, waardoor hij uitgroeit tot een bekende Nederlander. Met zijn vrouw, schrijfster Marion Bloem, en hun zoon Kaja reist hij over de hele wereld. Dat leidt ertoe dat hij zich gaat verdiepen in de medische tradities van andere culturen. In 1987 promoveerde hij in de medische antropologie. Al zijn kennis en inzichten daarover leveren hem een positie op als hoogleraar ?Gezondheidszo

Jolande van der Klis is geboren en getogen in Amsterdam, waar ze naar het Montessori Lyceum, en later het Conservatorium ging ? om daar blokfluit te studeren. Dat deed Van der Klis later ook in Enschede en Den Haag, en daarna studeerde ze ook nog Muziekwetenschap in Utrecht. Jarenlang was Van der Klis werkzaam als muziekjournalist: voor Tijdschrift Oude Muziek, voor de Volkskrant, voor de Groene Amsterdammer, en publicaties van Holland Festival, De Nederlandse Opera en Vredenburg ? om er maar een paar te noemen.In twee boeken beschreef ze de opkomst van de oude-muziekbeweging in Nederland, in 2014 gevolgd door haar biografie van ensemble Camerata Trajectina. De laatste jaren ontwikkelt Van der Klis zich steeds meer tot vertaler. In 2016 verscheen haar vertaling van ?De havik? van T.H. White. Dinsdag wordt een tweede vertaling van Whites werk gepresenteerd, ?Arthur. De Koning van Eens en Ooit?, over de legendarische koning en zijn ridders van de Ronde Tafel. Koning Arthur loopt ook als een rode draad door deze

Geert Lageveen richtte na de Toneelschool Amsterdam in 1986 de muziekgroep Illyrië op. Na hier drie stukken voor te hebben geschreven, gaat hij aan de slag als freelancer bij vrijwel alle gezelschappen in Nederland. Hier acteert hij niet alleen, maar schrijft en regisseert hij ook. Vanaf 2000 is Lageveen vast verbonden aan muziektheatergezelschap Orkater. Samen met Leopold Witte maakte hij daar dertien voorstellingen, waaronder Lost in the Greenhouse en Woiski vs Woiski. In 2001 kreeg hij de Arlecchino voor zijn rol in de zelfgemaakte productie Onder Mannen. Met Leopold Witte regisseerde hij twee opera?s: Carmen en De Barbier van Sevilla. Allebei bij Opera Zuid. Het door hem geregisseerde Raaklijn van Jan Beuving won de Neerlands Hoopprijs 2017.

Margriet Lautenbach wordt in 1972 geboren in Leeuwarden, groeit op in Emmeloord en gaat daar ook naar school, speelt orgel, maar haar grootste liefde dan is voor?. paarden. Na haar eindexamen gaat ze dan ook werken als dressuurruiter, zo?n drie jaar lang, totdat ze toch de behoefte heeft om verder te leren. Ze studeert Bouwkunde in Amsterdam, en later Natuurkunde in Delft.Inmiddels werkt Lautenbach al meer dan 20 jaar als akoestisch adviseur, sinds 2003 bij Peutz, dat internationaal geldt als een van de leiders in hun vakgebied. Hoe beïnvloedt de vorm en het materiaal van de bouw en de inrichting de klank van muziek en gesproken woord? Hoe kun je in de bouw en renovatie van een theater, een operahuis of een concertzaal zorgen dat de muziek optimaal tot zijn recht komt, en de musici bijstaan in het leveren van een topprestatie?Die vragen probeert Lautenbach elke dag weer te beantwoorden, en de oplossingen die zij met haar collega?s bij Peutz heeft gevonden zijn inmiddels te bewonderen in bijvoorbeeld Musis Sac

Sopraan Laetitia Gerards (1993) werd geboren in een muzikale familie. Ze speelde sinds haar zesde op de cello en werd op haar dertiende toegelaten tot de Young Musicians Academy van het Conservatorium in Tilburg. Daar ontwikkelde ze een grote liefde voor zang en toneel. Na twee jaar Muziektheater te hebben gestudeerd in Tilburg, stapte ze over naar het Conservatorium in Amsterdam, waar ze onder leiding van Sasja Hunnego in 2013 afstudeerde. Vanaf dat moment besloot ze zich uitsluitend te richten op klassieke zang. Het Koninklijk Concertgebouw vormt een rode draad in haar carrière. Zo kreeg de jonge sopraan een hoofdrol in West Side Story bij het 125-jarig jubileum van Het Concertgebouw en kreeg ze in 2014 de Young Talent Award. Ze zong daarna onder meer met het Filharmonisch Orkest van Moskou en het Nederlands Kamerorkest. En ze zong tijdens het Prinsengrachtconcert 2018.

Vertaler Hans Boland wordt geboren in 1951 in Djakarta, in Indonesië. Zijn middelbare schooltijd brengt hij door op het Rijlands Lyceum in Oegstgeest. Daarna studeert hij Slavistiek. Hij zwerft over de wereld en woont jaren in Indonesië, Griekenland en Rusland. Begin jaren tachtig verschijnen zijn eerste vertalingen in boekvorm: gedichten van de Russin Anna Achmatova. Hans Boland groeit daarna uit tot een van de belangrijkste literaire vertalers. In 2015 ontvangt hij voor dat werk de Martinus Nijhoffprijs. In datzelfde jaar wil Rusland hem de grootste cultuurprijs voor niet-Russen toekennen. Maar die weigert Boland om politieke redenen. Hij vindt - schrijft hij - de Russische president Poetin een gevaar voor de wereldvrede, en een man die de idealen van de grote Russische schrijvers verraadt. Boland wordt geroemd om zijn vertaling van het verzameld werk van Alexandr Poesjkin, de grootste van alle Russische schrijvers. Hij oogstte twee jaar geleden alom lof voor zijn vertaling van Anna Karenina van Tolstoi. Vo

Bariton en artistiek leider van Opera Forward Festival Anthony Heidweiller (1961) verbindt opera met de geluiden en thema?s van deze tijd. Thema?s in zijn werk zijn migratie, (on)gelijkheid en het behoud van de aarde. Zijn werk is ook een vorm van praktijkgericht onderzoek naar de opera van de 21ste eeuw. Hierbij zoekt Heidweiller de verbinding met wetenschappers, met het hoger onderwijs en met het vmbo. Als Associate Artistic Director van Opera Forward Festival (OFF) is Anthony Heidweiller verbonden aan De Nationale Opera. Voor OFF programmeert hij internationale makers, wetenschappers en jong talent van alle Nederlandse conservatoria en kunstopleidingen. Sinds 2017 maakt Heidweiller deel uit van een Taskforce voor diversiteitsvraagstukken in de gemeente Utrecht. Op uitnodiging van Pierre Audi ontwikkelt Heidweiller vanaf 2019 diverse educatie- en participatieprojecten ontwikkelen voor het festival Aix-en-Provence. Dit project is genomineerd voor de International Opera Awards 2019.